Skorzystaj z korepetycji na Tutors.live. Powieść "Ogniem i mieczem" jest pierwszą częścią trylogii Henryka Sienkiewicza, która została zekranizowana w 1999 roku przez wybitnego, polskiego reżysera Jerzego Hoffmana. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1648 -1651, w okresie powstania Chmielnickiego który był atamanem na Ukrainie. Longinus, bohater "Ogniem i mieczem" posiada 1 hasło. P o d b i p i ę t a; Podobne określenia. twierdza z "Ogniem i mieczem" imię Bohuna ("Ogniem i mieczem") Olbrychski w "Ogniem i mieczem" rzeka z powieści "Ogniem i mieczem" Izabella, zagrała w "Ogniem i mieczem" Ostatnio dodane hasła. napuchnięty, napuchły, opuchły; poleciał w Michael, amerykański koszykarz, uznawany za jednego z najlepszych graczy w historii Michael, amerykański koszykarz wszech czasów Michael, amerykański pływak, 14-krotny mistrz olimpijski Cykl tych trzech powieści nazwany został Trylogią. Powieści historyczne Henryka Sienkiewicza nie przynosiły krytyki przeszłości, ale ukazywały zasługi przodków, którzy przede wszystkim byli nieugiętymi obrońcami Rzeczypospolitej. Jednym z pierwszych recenzentów powieści Ogniem i mieczem był Bolesław Prus. Teatrzyk i brak odwzorowania realiów. 2016-11-12 13:27:31. sarmackipolak ocenił (a) ten film na: 3. Ten film w ogule nie jest zgodny z historią ani powieścią Sienkiewicza To w ogule nie przypomina dawnej RZeczypospolitej Krajobrazy chwilami jak z dzikiego zachodu, pustynie, budowle jak w Meksyku czy wnętrza i cechy architektury Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o napisz relację z wydarzeń przedstawionych we fragmencie ,,ogniem i mieczem'' W tej chwili Użytkownik Brainly Użytkownik Brainly zmYFw. Start Kontakt 🔔 Wyszukiwarka haseł do krzyżówek pozwala na wyszukanie hasła i odpowiedzi do krzyżówek. Wpisz szukane "Definicja" lub pole litery "Hasło w krzyżówce" i kliknij "Szukaj"! twierdza z „Ogniem i mieczem” - Hasło do krzyżówki ⚐ Uściślij rozwiązanie według liczby liter Dodaj nowe hasło do słownikaDzięki tobie baza definicji może zostać wzbogacona, wystarczy wypełnić definicje w formularzu. Definicje zostaną następnie dodane do słownika, aby pomóc przyszłym użytkownikom Internetu utknąć w siatce definicji. Streszczenie - Omówienie Ogniem i Mieczem Główne wydarzenia Koniec 1647 roku na południowo-wschodnich kresach Rzeczypospolitej, tzw. Dzikich Polach, nad rzeką Omelniczek, dopływem Dniepru. Uratowanie przez Jana Skrzetuskiego, namiestnika chorągwi husarskiej, życia Bohdanowi Chmielnickiemu; Początek stycznia 1648 roku. Poznanie Heleny Kurcewiczównej, oświadczyny (panna wbrew swojej woli zaręczona została z pułkownikiem kozackim Bohunem); Skrzetuski w niewoli Chmielnickiego (zdrada Krzeczowskiego, klęska w bitwach pod Żółtymi Wodami i Korsuniem, okrucieństwa, jakich dopuszcza się “czerń na Polakach); To kluczowa, dla poznania poglądów historiozoficznych Sienkiewicza, scena rozmowy pomiędzy Chmielnickim a Skrzetuskim. Chmielnicki prezentuje się tu jako mściciel wszystkich strasznych krzywd, jakich Polacy dopuścili się na Ukrainie. Skrzetuski (porte parole autora) nie podważa przedstawionych faktów, ale odrzuca jego rozumowanie. Racjom uciskanych przedstawił racje wyższe - wzgląd na dobro kraju, które jego zdaniem domagało się polubownego załatwienia sporu. Nie ma bowiem takich racji, które usprawiedliwiałyby zbrojne wystąpienie poddanych przeciw majestatowi państwa i władzy. Zemsta Bohuna w Rozłogach (morduje opiekunkę Heleny i dwu jej synów, zaś dwór podpalają okoliczni chłopi kozaccy mszcząc się za ucisk ze strony Kurcewiczów); Ucieczka Onufrego Zagłoby z Heleną (przebrani w łachmany udają: rycerz - dziada z lirą, Helena - jego małoletniego, niemego przewodnika), pościg; Po klęsce korsuńskiej książę Wiśniowiecki nakazuje wszystkim oddziałom stawić się w Łubniach. Umiera król Władysław IV, a regimentarze, sprawujący tymczasową władzę, domagają się podjęcia układów (chcą drogą wzajemnych ustępstw i częściowego zaspokojenia żądań kozackich zażegnać “bratobójczą walkę). Starcie racji politycznych Jeremiego z polityką obozu sprawującego władzę w kraju, to jedna z głównych osi w akcji wojennej powieści. Szczególną wymowę ma scena porachunków dumnego magnata z własna duszą. Kniaź wie, że zapędy ukraińskiej “czerni można powściągnąć tylko “ogniem i mieczem, ale nie chce wywoływać anarchii. Poddaje się pod władzę regimentarzy. Ci jednak, po nieudanych misjach wojewody Kisiela do Chmielnickiego, również opowiadają się za wojną. Wzięcie Baru, Helena pod opieką Horpyny (rozkochany Kozak pozostawia dziewczynę w jarze nad Waładynką, nieopodal Raszkowa pod opieką czarownicy i jej sługi Czeremisa); Skrzetuski, zgodnie z zaleceniami Wiśniowieckiego zbiera informacje o wojskach Chmielnickiego, ale przede wszystkim rozsiewa pogłoski o zbliżaniu się księcia, co dezorientuje “czerń Zagłoba w ręku Bohuna, pomoc Wołodyjowskiego; Popłoch w zagrożonym Lwowie; Pojedynek Wołodyjowskiego z Bohunem (odwagą i zręcznością “mały rycerz zdobywa sobie przyjaciela w Charłampie, równie jak i on zakochanym w Anusi Borzobohatej); Królem Polski zostaje obrany Jan Kazimierz. Skrzetuski, dołączywszy do eskorty wojewody Kisiela, podążającego w misji pokojowej do Chmielnickiego, jest świadkiem uroczystego wręczenia buntownikowi buławy hetmańskiej i czerwonej chorągwi z wizerunkiem orła. Chmielnicki nie kryje, że pokój jest tylko chwilowy. Odbicie Heleny, ucieczka (dzięki sprytowi Rzędziana Wołodyjowski i Zagłoba, przebrani za atamanów kozackich uwalniają dziewczynę; od niewoli tatarskiej ratują ich oddziały dowodzone przez Kuszla i Roztworowskiego); Oblężenie Zbaraża (dopełnienie ślubów przez Podbipiętę i bohaterska śmierć) i przybycie Skrzetuskiego do króla stacjonującego w Toporowie z wiadomością o oblężeniu twierdzy; Spotkanie Skrzetuskiego z Heleną. W Epilogu: 1651 rok: zwycięska bitwa pod Beresteczkiem zakończona ucieczką chana. Bohun obrany na miejsce Chmielnickiego, wodzem kozackim, umiera w odbudowanych Rozłogach. Problematyka Pierwotny tytuł powieści to “Wilcze gniazdo, powieść oparta na studiach walk polsko-kozackich. Drukiem powieść ukazała się wpierw na łamach krakowskiego “Czasu i warszawskiego “Słowa od 2 maja 1883 roku do 1 lutego 1884 roku, osobno ukazała się w 1884 roku. Historia w powieści Kozacy na Ukrainie w XVII wieku znosili duży ucisk pańszczyźniany ze strony polskich magnatów i możnowładców zwanych “królewiętami kresowymi. W utworze znaleźć można zaledwie wzmianki o ich sytuacji, niewoli i marzeniach o wolności); Wolnościowe dążenia Kozaków, ich walkę wyzwoleńczą, narodowo-społeczną pod sztandarami Chmielnickiego Sienkiewicz ukazuje jako bunt przeciw prawowitej władzy i dążenie do rzezi i rozboju; Walkę ukraińsko-polską traktuje jako wojnę bratobójczą między dziećmi jednej ojczyzny, wojnę domową; Autor jako potomek dawnej szlachty staje po stronie polskich magnatów oraz solidaryzuje się ze szlachtą kresową, która w obronie magnackich latyfundiów usiłowała ogniem i mieczem gasić słuszny bunt uciskanych mas ludu; Solidaryzuje się z “królewiątkami ukraińskimi i ich postawę ukazuje jako patriotyczną walkę w obronie zagrożonego kraju Obraz wojny kozackiej ukazany w powieści wynika z: poglądów Sienkiewicza na dzieje XVII wieku, świadomie przyjętej idei utworu. Sienkiewicz pragnął przede wszystkim: przywrócić pamięci pokolenia dni wielkości i chwały jego ojczyzny, zdolnej wydźwignąć się z otchłani klęsk mocą swego oręża (krótkotrwały tryumf wojsk koronnych pod Zbarażem i Beresteczkiem potraktowany jako generalny tryumf słusznej sprawy nad złem), opisując bunt na Ukrainie daje swoiste ostrzeżenie przed nieszczęściem, jakie groziło i grozić może ojczyźnie, gdy porachunki społeczne wezmą górę nad zasadą narodową, nad dobrem Rzeczypospolitej jako całości. Jeremi Wiśniowiecki: zwany Jaremą, książę, jeden z największych magnatów na Ukrainie i jeden z okrutnych królewiąt, ciemiężyciel i wyzyskiwacz, uosobienie magnackiej pychy, prywaty, despotyzmu i warcholstwa. W powieści ukazany jako ideał rycerza, wodza i polityka: szlachetny, zdolny, “orli umysł, śmiały, silny, niezwyciężony, znakomity wojownik, bohater bez skazy, uwielbiany przez żołnierzy, ojcowski wobec poddanych, postrach dla rebeliantów, doświadczony polityk, godny korony (jego syn, Michał Korybut, obrany władcą), wszystkie jego bitwy są wygrane. Postać nieomal baśniowa (cytat). Bohdan Chmielnicki: narodowy bohater Ukrainy, w powieści ukazany niezgodnie z prawdą historyczną w sposób bardzo negatywny: morderca, barbarzyńca, egoista, dumny despota, chytry, podstępny polityk, zdrajca sprzymierzający się z wrogiem dla osobistych korzyści (cytat). Wątek romansowy Uczucie Jana Skrzetuskiego i Heleny Kurcewiczównej ukazane zostało: w sposób tradycyjny, prosty jako romans sensacyjny (miłość z przeszkodami, zakłócona obecnością i działalnością rywala oraz urozmaicona licznymi przygodami); W wątku występują następujące elementy: spotkanie dwojga bohaterów, którym od samego początku pomyślny układ uniemożliwiają działania rywala, Bohuna, rozłączenie pary zakochanych wynikające z obowiązków Skrzetuskiego wobec ojczyzny, perypetie związane z losem Heleny (jej ucieczka z Zagłobą z Rozłogów, pobyt w jarze pod opieką Hopryny, uwolnienie), szczęśliwe połączenie młodych. Bohaterowie Jan Skrzetuski: postać fikcyjna (źródła historyczne podają tylko, że rycerz o tym imieniu przeprawił się z oblężonego Zbaraża do króla, a potem walczył pod Beresteczkiem). Jego losy stanowią o istnieniu związków przyczynowych w powieści. Porucznik, namiestnik wojsk księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. Ulubieniec i stronnik księcia, uznający w nim najwyższy autorytet wojskowy i polityczny. W służbie księcia tłumi powstanie kozackie oceniając je, jako bunt zrewoltowanej czerni przeciwko prawowitej władzy (rozmowa z Chmielnickim); Ideał rycerza, chrześcijanina, “niezłomny rycerz dla którego służba ojczyźnie, honor i sława stanowią wartości cenniejsze nad życie. W ich to imię poświęca życie prywatne, minimalizując znaczenie własnych dramatów w obliczu tragedii Rzeczypospolitej; Dumny, uczciwy, głęboko religijny, w imię wiary gotowy pogodzić się ze swym losem (cytat). Bohun pułkownik kozacki, postać fikcyjna. Uwielbiany przez Kozaków (śpiewano o nim pieśni i opowiadano wręcz nieprawdopodobne historie o wyczynach). Postać tajemnicza o niejasnej przeszłości i pochodzeniu, którego tajemnicy pilnie strzeże; pokochawszy Helenę, która nim gardzi, czci ją niczym świętą i służy Kurcewiczom oczekując, aż dziewczyna odwzajemni uczucie, Zły i mściwy, przekonawszy się o zdradzie opiekunów Heleny, w porywie szalonej złości morduje ich; gwałtowny i dziki zdolny jest do najokrutniejszej zbrodni; Odwagą, walecznością i męstwem budzi szacunek wrogów; Do końca życia pozostaje wierny Helenie, odbudowuje z gruzów Rozłogi i w nich spędza ostatnie lata życia (cytat). Helena: pochodzi ze starego rodu Kurcewiczów, osierocona: matka zmarła przy porodzie, ojciec, książę Wasyl, należał do stronników księcia Michała Wiśniowieckiego (ojca Jeremiego), niesłusznie oskarżony o zdradę salwował się ucieczką. Majątek i kilkuletnią córeczkę pozostawił pod opieką brata Konstantyna, po śmierci którego Rozłogami rządzi demoniczna żona. To ona właśnie zdecydowała się poświęcić bratanicę, by majątek pozostał w rękach synów. Rzadko zjawia się na kartach powieści, ale to wokół niej toczą się najbardziej sensacyjne wydarzenia. Osiemnastoletnia dziewczyna jest nieziemsko piękna, budzi więc zarówno szaloną miłość Bohuna, którym pogardza, jak i odwzajemnioną Skrzetuskiego; Poważna, dumna i bez skazy staje się godną narzeczoną a później żoną polskiego rycerza (cytat); Opisy Longinus Podbipięta (cytat), opisy bitew (cytat 1, cytat 2, cytat 3, cytat 4, cytat 5, cytat 6, cytat 7, cytat 8, cytat 9, cytat 10), żegluga (cytat), miasteczko Hassan-Basza (cytat), śmierć króla Władysława (cytat), wybór nowego króla (cytat). Zagadnienia do omówienia Historia w "Ogniem i mieczem". Skrzetuski - ideał rycerza polskiego. Wątek romansowy w utworze. Postacie fikcyjne i historyczne w powieści. Charakterystyka bohaterów. Fabuła powieści rozpoczyna się w pod koniec 1647 roku. Nocą na kresach południowo-wschodnich Rzeczypospolitej Jan Skrzetuski w drodze powrotnej z Krymu przemierza stepy z oddziałem swoich wiernych żołnierzy. Skrzetuski jest namiestnikiem chorągwi pancernej Jeremiego Wiśniowieckiego. Zauważa samotnego jeźdźca, który zostaje napadnięty, wspiera więc go, zabijając bandytów. Nieznajomy jest mu wdzięczny za uratowanie życia, mówi, iż nazywa się Bohdan Zenobi Chmielnicki i podaruje bohaterowi swój pierścień. Skrzetuski udaje się w dalszą podróż. W Czerhynie pewien stary żołnierz na wieść o tej przygodzie wyjaśnia, że Chmielnicki jest kozackim wodzem, i jeżeli przedostanie się do swego ludu z królewskimi listami, może dojść do buntu. Do czerhyńskiej gospody przybywa Czapliński, jeden ze sprawców napadu na Kozaka. Wieść o uratowaniu życia Chmielnickiego wprawia go we wściekłość. Pułkownik Barabasz oznajmia komisarzowi Zaćwilichowskiemu kradzież tajnych listów, spodziewają się, że wkrótce na Ukrainie wybuchnie powstanie. Styczeń 1648. Wyjazd Skrzetuskiego z Czertnia do Łubniów w towarzystwie posłów, Longina Podbipięty. Ów człowiek złożył kiedyś przysięgę, że nie ożeni się, dopóki nie zetnie głów trzech wrogów. Chce zaciągnąć się u księcia, by mieć możliwość wypełnienia ślubu. Skrzetuski udaje się w pogoń za rarogiem i zbacza z drogi, natykając się na popsuty powóz. Podróżniczkami była pani Kurcewiczowa i jej pasierbica Helena, dziewczę niezwykłej urody. Szlachcic pomaga kobietom, zaś Kurcewiczowa z wdzięczności zaprasza go do swego majątku w Rozłogach. Skrzetuski, urzeczony urodą Heleny, korzysta z zaproszenia. Dochodzi do uczty, podczas której Helena wyznaje, że i szlachcic jest bliski jej sercu i przyjmuje oświadczyny Skrzetuskiego. Szczęście młodych burzy przebywający Geneza „Ogniem i mieczem” - pierwsza część słynnej Trylogii Sienkiewicza - ukazało się w wydaniu książkowym w roku 1884. Wcześniej publikowane było w formie odcinkowej w warszawskim „Słowie” i krakowskim „Czasie”. Dzieło szybko zyskało wielką popularność, a autor rozpoczął pracę nad kolejnymi powieściami przedstawiającymi Rzeczpospolitą z XVII stulecia. Dlaczego Sienkiewicz zwrócił się w stronę historii? Przed rozpoczęciem prac nad Trylogią autor miał na swym koncie wiele pozytywnie przyjętych noweli (m. in. „Janka Muzykanta”, „Szkice węglem”) oraz powieść „Na marne”. Badacze literatury przypuszczają, że to podróż do Ameryki, w czasie której mógł wyraźnie, jak nigdy wcześniej, zobaczyć kształtującą się historię, zwróciła uwagę autora w stronę wydarzeń rozgrywających się niegdyś w Rzeczpospolitej. Z kolei równiny odległego kontynentu miały przypomnieć mu ukraińskie stepy. W pierwszym zamyśle twórczym „Ogniem i mieczem” miało być powieścią obyczajowo - historyczną o tytule „Wilcze gniazdo”. Jednakże dzieło rozrosło się, dając początek wspaniałej i cieszącej się wielkim uznaniem serii. Czas i miejsce akcji Akcja „Ogniem i mieczem” toczy się w latach 1647 - 1651, obejmując swoimi ramami początki powstania Chmielnickiego (1648 - 1654). Wydarzenia rozgrywają się głównie na Dzikich Polach (Zaporoże), ale przenoszą się także w głąb Rzeczpospolitej. Najważniejszymi punktami na mapie powieści Sienkiewicza są Łubnie, Rozłogi, Zbaraż, Czehryn, Czortowy Jar itd. Problematyka Głównymi motywami w powieści Henryka Sienkiewicza są przeplatające się ze sobą miłość i wojna. Tłem historycznym utworu jest powstanie Bohdana Chmielnickiego, a jego główni bohaterowie zaangażowani są w najważniejsze wydarzenia historyczne. Często stają więc przed niełatwymi wyborami, musząc decydować, czy ważniejsze jest ich indywidualne szczęście, czy priorytetowo należy traktować sprawy ojczyzny. Tragiczne rozdzielenie Skrzetuskiego i Kurcewiczówny przynosi namiestnikowi chorągwi pancernej wielki smutek, lecz słyszy on, iż ulgę znajdzie właśnie w służbie ojczyźnie. Wojenna rzeczywistość powoduje, że ludzie przybierają różnorodne postawy. Dotyczy to zarówno tych stojących najwyżej w hierarchii społecznej, jak i tych zwykłych, prostych, pozornie niemających wpływu na otaczający ich świat. Książę Jeremi Wiśniowiecki chce za wszelką cenę stłumić bunt, widząc w nim zagrożenie dla suwerenności Rzeczpospolitej. Większość magnatów i wysokich urzędników chce jednak zawarcia pokoju. Warto tu zaznaczyć, iż kierują nimi odmienne pobudki - niektórzy pragną uniknąć rozlewu bratniej krwi, niektórzy działają z pobudek materialnych, mając na celu uchronienie majątków przed zniszczeniami i wojennymi wydatkami. Na tle wielu postaw wyróżniają się bohaterowie przez Sienkiewicza „lubiani” - Skrzetuski, Wołodyjowski, Podbipięta, Zagłoba. Każdy z nich jest żarliwym patriotą a choć przedstawia inne cechy osobowości, w swych hierarchiach wartości najbardziej cenią honor, lojalność, gotowość do poświęceń w imię ważnych idei. Wizja historii w powieści Sienkiewicza jest wyidealizowana. Autor polaryzuje przeciwstawne obozy, różnicując je na zasadzie dobrych i złych. Większość postaci historycznych jest jednoznaczna - Jeremi Wiśniowiecki to bohater, Bohdan Chmielnicki to upajający się alkoholem zdrajca. Odwołanie się przez autora do ważnych i poświadczających bohaterstwo Polaków momentów historycznych miało w zamyśle twórcy pokazać współczesnym, iż naród o tak wspaniałych dziejach nie zniknie, a kwestią czasu jest dzień, w którym dawna świetność powróci. „Ogniem i mieczem”, jak i całą Trylogię, pisał więc Sienkiewicz ku pokrzepieniu serc. Bohaterowie Jan Skrzetuski Historycznym pierwowzorem namiestnika chorągwi pancernej księcia Jeremiego Wiśniowieckiego był Mikołaj Skrzetuski, żołnierz, który wymknął się z obleganego Zbaraża i dotarł do Toporowa. Co ciekawe - był on postacią dość niepokorną i konfliktową, przez co ciążyło na nim wiele zarzutów oraz kilka wyroków. Wykreowany przez Sienkiewicza Jan Skrzetuski jest człowiekiem zupełnie innym. Skrzetuski to młody mężczyzna o szczupłej twarzy, orlim nosie, obfitym wąsie i poważnych oczach. Dobrze zbudowany i niezwykle silny nie miał problemów w czasie działań militarnych i utarczek - z łatwością wyrzucił z czechryńskiej karczmy Czaplińskiego. Nie był jednak porywczy, wręcz przeciwnie: opanowany i spokojny, gwałtowne działania podejmował tylko w obliczu poważnego zagrożenia. Na polu bitwy Skrzetuski budził lęk. Człowiek ten nigdy nie cofał się przed przeciwnikiem, wymierzając potężne ciosy. W walce był zawzięty, ale też sprawiedliwy. Postawa taka sprawiała, że cieszył się wielkim szacunkiem ze strony swych podkomendnych. Miłość nie zmieniła dzielnego rycerza. Kniaziównę kochał on całym sercem, lecz nigdy nie zapominał o potrzebach ojczyzny i rozkazach, które traktował priorytetowo. Dopiero po ich wypełnieniu prosił o czasowe zwolnienie ze służby, by móc poszukiwać ukrytej przez Bohuna kniaziówny. Odwaga Skrzetuskiego była wręcz nadludzka. Nie lękał się wyruszyć z poselstwem na Sicz, co dla wielu żołnierzy było czynem niewyobrażalnie niebezpiecznym. Później, w przebraniu chłopa, udał się do Białej Cerkwi, gdzie stanął przed Chmielnickim. Sam przywódca powstania lubił go, nie tylko dlatego, że zawdzięczał mu życie, ale także przez wzgląd na jego odwagę i niezłomność. Najlepszym dowodem heroicznej postawy silnego rycerza było wymknięcie się z oblężonego Zbaraża i dotarcie do Toporkowa. Wymagało to nie tylko ogromnych pokładów męstwa, ale także siły, wytrzymałości i wytrwałości. Skrzetuski nie jest człowiekiem mściwym ani okrutnym. Odniesione rany i przelane łzy nie zmieniają jego nastawienia, w którym ogromne znaczenie odgrywają wartości chrześcijańskie. W ostatniej scenie dzieła bohater wybacza Bohunowi i puszcza go wolno. Wbrew pozorom rozumie go przecież lepiej niż ktokolwiek inny. Helena Kurcewiczówna Córka kniazia Wasyla Kurcewicza to kobieta szczególnej urody. Opisując ją, narrator zwraca uwagę na długie czarne warkocze, rumiane policzki, malinowe usta i czarne, aksamitne oczy. Helena Kurcewiczówna wychowywana była przez stryjenkę. Nigdy nie zaznała matczynego ciepła, gdyż żona kniazia Wasyla zmarła przy porodzie. Sam mężczyzna odszedł niedługo później, musząc uciekać z ojczyzny, gdyż został zdradzony i był posądzony o udział w spisku. Kniahini Kurcewiczowa, żona kniazia Konstantego, od początku nie liczyła się ze zdaniem dziewczyny, licząc na szybkie wydanie jej za mąż i przejęcie Rozłogów. Kniaziówna to postać łagodna i delikatna. Z niechęcią patrzyła na Bohuna od momentu, w którym na jej oczach krwawo zamordował mężczyznę. Jej lęk budziło agresywne usposobienie Kozaka. Nic więc dziwnego, że pokochała spokojnego i poważnego Skrzetuskiego od pierwszego spotkania. W sytuacjach niebezpiecznych kniaziówna imponuje odwagą. W czasie ucieczki z Zagłobą traci swe piękne włosy i mężnie stawia czoła kolejnym niebezpieczeństwom. Kiedy Bar zostaje zdobyty, a panna trafia w niewolę Bohuna, zadaje sobie cios nożem, chcąc uniknąć hańby. Bohaterka ostatecznie odnajduje szczęście u boku ukochanego mężczyzny. Bohun Jurko Bohun wzorowany był na Iwanie Bohunie - pułkowniku kozackim, jednym z przywódców powstania Chmielnickiego i zagorzałym zwolenniku niepodległości Ukrainy. Książkowy bohater jest mężczyzną młodym, niezwykle przystojnym, cechującym się typem zawadiackiej urody (wesołe oblicze, głębokie oczy, bujny wąs, orli nos, wysokie czoło). Sława kozackiego podpułkownika wyprzedzała go. Śpiewano o nim pieśni, opowiadano z podziwem lub trwogą. Niemalże całe swe życie spędził on w stepie, gdzie walczył z Tatarami, Wołochami itp. Zręczny, sprytny i niezwykle odważny nie miał sobie równych w walce podjazdowej i różnych zasadzkach. Pierwsze spotkanie Skrzetuskiego i Bohuna pokazuje, iż polski rycerz ma naprzeciwko siebie człowieka nieulęknionego, porywczego i stanowczego. Kiedy Kozak dostrzega zainteresowanie żołnierza Wiśniowieckiego Heleną, gotów jest wyzwać go na pojedynek. Bohun to postać złożona, zupełnie odróżniająca się od innych bohaterów. Jest wolnym duchem - niekiedy upija się, wszczyna burdy, przewodniczy niebezpiecznym najazdom, kiedy indziej zachowuje się jak człowiek święty. Nic nie krępuje jego swobody, zdaje się nie liczyć ze zdaniem innych. Porywczy Kozak to także postać okrutna i mściwa. Nie znał on litości, a dla wrogów pozostawał bezwzględny. Niemalże przekonał się o tym Zagłoba, którego uratowało pojawienie się Wołodyjowskiego. Bohun, pojmany przez ludzi Wołodyjowskiego, odzyskuje wolność w wyniku decyzji Skrzetuskiego. Porucznik wojsk księcia Wiśniowieckiego uznaje go za żołnierze wielkiej fantazji i człowieka nieszczęśliwego, okazując mu przy tym szacunek. Longinus Podbipięta Kiedy Skrzetuski poznaje Longinusa Podbipiętę w czechryńskiej karczmie, jest pod wrażeniem jego olbrzymiej siły. Mężczyzna z łatwością wywija ogromnym mieczem oburęcznym, którego inni zebrani nie mogą nawet unieść. Najdziwniejsze jest jednak to, że to szczupła i niezwykle wysoka sylwetka w ogóle nie znamionowała tak wielkiej siły fizycznej. Longinus Podbipięta jest olbrzymem o gołębim sercu, co można wyczytać z jego twarzy. Bogobojny, zawsze uprzejmy i życzliwy, cierpliwie znoszący przewrotne uwagi Zagłoby - oto litewski rycerz, który bardzo szybko trafił do serca Skrzetuskiego. Docenił go także książę Wisniowiecki, mianując go namiestnikiem. Na polu bitwy potężny rycerz siał prawdziwe spustoszenie. Jego miecz niósł śmierć dziesiątkom wrogich żołnierzy, lecz nie udało mu się jeszcze spełnić złożonej przysięgi. Podbipięta ślubował, że wzorem swego przodka walczącego niegdyś pod Grunwaldem zetnie trzy głowy jednym zamachem. Spełnienie tej przysięgi miało pozwolić mężczyźnie stanąć na ślubnym kobiercu, a przecież amatorek jego siły i dobrego serca nie brakowało (Anusia Borzobohata). Kiedy w czasie oblężenia Zbaraża litewski wojownik ściął trzy tatarskie głowy, długo radował się i dziękował Bogu. Postanowił wtedy wyruszyć z misją przekazania królowi wiadomości o coraz trudniejszej sytuacji twierdzy. W drodze został otoczony przez Tatarów i brutalnie zamordowany. Longinus Podbipięta to postać imponująca odwagą, szczerością i dobrotliwością. Nawet jeńców nie traktował on w sposób okrutny, dostrzegając w nich swych bliźnich. Religia miała dla niego wielkie znaczenie - wszystko, co robił, robił z Bogiem. Jan Onufry Zagłoba Szlachcica herbu Wczele, którego oko zakryte jest bielmem, poznaje Skrzetuski w czehryńskiej karczmie. Mężczyzna spożywa trunki, a towarzyszy mu Longinus Podbipięta. Zagłoba jest z pewnością jednym z najciekawszych bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza. To prawdziwy mistrz retoryki, który swoimi opowieściami zjednuje sobie ludzi. Nierzadko dopuszcza się przekłamań (przypisuje sobie sukcesy innych, konfabuluje), lecz zazwyczaj czyni to w sposób nieszkodliwy, zabawny. Szlachcic nie jest typem wojownika, stara się unikać wszelkich niebezpieczeństw. Kiedy sytuacja zmusza go do walki, zdaje się polegać bardziej na szczęściu niż umiejętnościach. Mimo to udaje mu się uniknąć pewnej śmierci z ręki Bohuna oraz zdobyć kozacką chorągiew. Zagłoba nie jest jednak nieporadnym i żyjącym w świecie iluzji człowiekiem. Owszem, lubi się przechwalać, czyni to wręcz w sposób namiętny, nie pozwalając dojść przyjaciołom do słowa, ale odznacza się przy tym niesamowitą przytomnością umysłu. To jego spryt i inteligencja pozwoliły kniaziównej uciec z Rozłogów, a później ujść pościgu Bohuna. Michał Wołodyjowski Michał Wołodyjowski to znamienity żołnierz służący pod komendą Jeremiego Wiśniowieckiego. Chociaż jest mężczyzną niskim, a podkręcony wąs i zadarty nos nadają mu wręcz chłopięcego wyglądu, o jego niezwykłych zdolnościach szermierczych przekonało się wielu przeciwników. Wołodyjowski uwielbiał się pojedynkować. Wykorzystywał do tego każdą możliwą okazję, zaskakując oponentów niezwykłymi szybkością, sprawnością i siłą. Pokonał nawet samego Bohuna, mimo że niewielu dawało mu szansę. Mały rycerz był także doskonałym dowódcą pułku dragonów, jego oddział świetnie spisywał się na polu bitwy, często przechylając szalę zwycięstwa na stronę Rzeczpospolitej. Towarzysze cenili Wołodyjowskiego za odwagę, roztropność i lojalność. To właśnie on uratował Zagłobę z niewoli Bohuna, z rąk którego starego szlachcica czekała pewna śmierć. Jedną z najciekawszych cech Wołodyjowskiego jest serce skore do miłosnych uniesień. Wystarczyła chwila, by zakochał się w kobiecie, a jej piękno przysłoniło mu cały świat. Co ciekawe - kochał on intensywnie, lecz krótko, często zmieniając adresatki swoich uczuć. Książę Jeremi Wiśniowiecki - Wojewoda ruski został ukazany na kartach powieści Henryka Sienkiewicza w sposób wyidealizowany. Autor uczynił z niego wielkiego wodza, człowieka odważnego, wyrozumiałego dla swych żołnierzy i obdarzonego niezwykłym zmysłem taktycznym. Jego działania wynikają z pobudek czysto patriotycznych. W rzeczywistości obraz Wiśniowieckiego budził wiele kontrowersji - z pewnością był dobrym strategiem, lecz niektóre z jego metod, choć skuteczne, były wątpliwe moralnie. Bohdan Chmielnicki - przywódca powstania kozackiego ukazany został w sposób jednoznacznie negatywny. To przede wszystkim zdrajca ojczyzny, człowiek okrutny i swawolny, znajdujący ulgę w alkoholu. W przeciwieństwie do Wiśniowieckiego nie jest dobrym dowódcą - nie potrafi zapanować nad porywczymi Kozakami, działa bez planu i przygotowania. Przyczyną wybuchu powstania są jego sprawy prywatne - głównie niechęć do kresowych magnatów i chęć zemsty za poniesione krzywdy. Horpyna - siostra pułkownika Dońca jest postacią tajemniczą, wyrastającą głównie z ukraińskiego folkloru. Mieszkająca w Czortowym Jarze wiedźma żyła na uboczu, przypisywano jej kontakty z tajemniczymi siłami. Z pewnością doskonale znała się na zielarstwie, dzięki czemu uzdrowiła ranną kniaziównę. O lęku, jaki budziła, może świadczyć fakt, iż Rzędzian przygotował dla niej srebrną kulę. Rozwiń więcej Informacja o cookies Strona korzysta z plików cookies w celu dostarczenia Ci oferty jak najlepiej dopasowanej do Twoich oczekiwań i preferencji, jak również w celach marketingowych i analitycznych. Nasi partnerzy również mogą używać ciasteczek do profilowania i dopasowywania do Ciebie pokazywanych treści na naszych stronach oraz w reklamach. Poprzez kontynuowanie wizyty na naszej stronie wyrażasz zgodę na użycie tych ciasteczek. Więcej informacji, w tym o możliwości zmiany ustawień cookies, znajdziesz w naszej Polityce Prywatności. Strona główna Książki Publikacje akademickie Nauki humanistyczne Filologia polska Literaturoznawstwo Historia literatury Historia literatury polskiej Ogniem i mieczem Ogniem i mieczem(Miękka) Wydanie z opracowaniem [ 0 ocen ] Dodaj recenzję Rozwiń szczegóły » Zwiń szczegóły » Produkt niedostępny Zarezerwuj i odbierz w księgarni stacjonarnej PWN Dodaj do schowka Opis Dane szczegółowe O autorze Wybucha powstanie Kozaków pod wodzą Chmielnickiego. Butny przywódca odnosi kolejne zwycięstwa. Jan Skrzetuski z niepokojem śledzi rozwój wypadków. Bardzo niepokoi się losem Heleny Kurcewiczówny, swojej ukochanej, ale przedkłada patriotyczny obowiązek nad szczęście osobiste. Ma jednak wiernych przyjaciół - Zagłoba, Wołodyjowski i Rzędzian będą się starali wyrwać Helenę z rąk groźnego Bohuna. Kategorie: Książki » Publikacje akademickie » Nauki humanistyczne » Filologia polska » Literaturoznawstwo » Historia literatury » Historia literatury polskiej Książki » Literatura piękna » Historyczna, Wojenna Książki » Literatura piękna » Proza polska » Powieść polska Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » podręcznik Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » repetytorium Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » materiały dla nauczyciela Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » opracowania lektur, ściągi Podręczniki szkolne » Liceum i technikum » Podręczniki: Liceum i Technikum klasy 1-4 » Język polski » inne Książki » Publikacje specjalistyczne » Nauki humanistyczne » Filologia polska » Literaturoznawstwo » Historia literatury » Historia literatury polskiej Język wydania: polski ISBN: 8373271570 EAN: 9788373271579 Liczba stron: 592 Wymiary: Waga: Sposób dostarczenia produktu fizycznego Sposoby i terminy dostawy: Odbiór osobisty w księgarni PWN - dostawa do 3 dni robocze InPost Paczkomaty 24/7 - dostawa 1 dzień roboczy Kurier - dostawa do 2 dni roboczych Poczta Polska (kurier pocztowy oraz odbiór osobisty w Punktach Poczta, Żabka, Orlen, Ruch) - dostawa do 2 dni roboczych ORLEN Paczka - dostawa do 2 dni roboczych Ważne informacje o wysyłce: Nie wysyłamy paczek poza granice Polski. Dostawa do części Paczkomatów InPost oraz opcja odbioru osobistego w księgarniach PWN jest realizowana po uprzednim opłaceniu zamówienia kartą lub przelewem. Całkowity czas oczekiwania na paczkę = termin wysyłki + dostawa wybranym przewoźnikiem. Podane terminy dotyczą wyłącznie dni roboczych (od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni wolnych od pracy). Henryk Sienkiewicz ur. 1846 - zm. 1916 Henryk Sienkiewicz należy do najsłynniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX wieku, a uznanie zdobył także poza granicami kraju. Pisarz urodził się w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Rodzice pragnęli, by ich został lekarzem, jednakże Sienkiewicz zrezygnował z studiów medycznych na rzecz studiów humanistycznych. W 1869 roku Sienkiewicz podejmuje pracę dziennikarza, pisze felietony, prowadzi dział literacki. Jest to okres wytężonej pracy w życiu pisarza. Jako pisarz debiutuje w 1872 roku powieścią Na marne i zbiorem Humoreski z teki Worszyłły. Do najsłynniejszych powieści Sienkiewicza zalicza się Trylogię, na którą składają się Ogniem i mieczem, Potop oraz Pan Wołodyjowski, Quo Vadis, Krzyżacy, Bez dogmatu, i W pustyni i puszczy. Sienkiewicz pisał także nowele, z których najsłynniejszymi są Janko Muzykant, Latarnik i Sachem. W 1905 roku Henryk Sienkiewicz został uhonorowany nagrodą Nobla w dziedzinie literatury za całokształt twórczości. Inne autora Inne z kategorii Inne wydawcy Inni Klienci oglądali również Na linii ognia Autobiografia Perveza Musharrafa, urzędującego prezydenta Pakistanu, pozwala zorientować się w sytuacji na pograniczu afgańsko-pakistańskim, na które zwrócone są oczy całego świata. To tam ma się ukrywać Osama bin Laden. Tam znajduje się ... Nawałnica mieczy Krew i złoto Dwóch pretendentów do władzy nie żyje, a trzeciego wyjęto spod prawa, ale zaciekłe walki nie ustają. Joffrey z rodu Lannisterów niepewnie zasiada na Żelaznym Tronie, a jego najbardziej nieprzejednany rywal, lord Stannis, pokonany i... Kolory ognia Po przejęciu władzy przez nieudolnego uzurpatora stolica Artanu – Fene – staje się miejscem ponurym, podupadłym i skostniałym. Pozostaje jednak względnie spokojna, co przynosi mieszkańcom odrobinę upragnionego wytchnienia. Niestety tylko do... Zanurzony w ogniu Największa tajemnica Ojca PioPragnął wieść spokojne życie zakonnika, sprawować mszę świętą, posługiwać w konfesjonale… Bóg przeznaczył mu jednak dodatkową, wyjątkowo trudną zanurzony w oceanie ognia. To rozd... Przeklęci Tom 2 Serce ognia Światło i mrok, dobro i zło. I walka o miłość, która zwycięży Maximus Kane nie może dłużej ukrywać uczucia do swojej oszałamiającej, tajemniczej uczennicy, Kary Valari. Jednak poddanie się pragnieniom niesie ze sobą konse... Rycerze krzyża i miecza Niewiele też o nim wiadomo bowiem w papieskim otoczeniu traktowany był głównie jako kaprys jednego z niemieckich hierarchów, który ośmielił się sięgnąć po uprawnienia zastrzeżone dla głowy Kościoła katolickiego. Korona mieczy Tom 7 Mroki gromadzą się nad światem. Wprawdzie nigdy nie był on doskonały, ale Czarny po przebudzeniu zmieni go w piekło. Zło próbują powstrzymać władające magicznymi mocami Aes Sedai, dbające, by magii nie używano do niegodziwych celów; są je... Powiernik Mieczy Waleczny jak Conan. Honorowy jak Aragorn. Logiczny jak został wychowany i wyszkolony w odosobnieniu w północnych ostępach królestwa Ashai. Całym jego światem była Forteca, a jedyną rodziną - Mistrzowie i Adwersa... Miecz królów Wojny wikingów. Tom 12 Jak „Gra o tron”, ale prawdziwa.„The Observer”Bernard Cornwell tworzy najlepsze sceny batalistyczne spośród wszystkich pisarzy, których MartinDwunasty tom be... Dlaczego chcesz zgłosić nadużycie w tej recenzji? Inny powód Spam lub reklama Język recenzji jest wulgarny Niezgodna z regulaminem Recenzja nie dotyczy danego produktu Nikt nie dodał jeszcze recenzji. Bądź pierwszy!

twierdza z powieści ogniem i mieczem